şəltə

is.

1. Qadın alt tumanı, dizlik.

2. dan. Cır-cındır, yıpranmış, üzülmüş, köhnə-kürüş şeylər (xalça, palaz, geyim, parça və s.). Otaq kasıb döşənmiş, dörd-beş şəltədən ibarət idi. A. Ş..

◊ Şəltəsi işləməmək (keçməmək) – kələyi baş tutmamaq, hiyləsi keçməmək. . . Dəni məqsədlilərin burada şəltəsi işləməz. Onlar zərərdən savay heç bir xeyir yetirə bilməzlər. Ü. H.. Qarı bu yerdə şəltəsini işlədə bilmədi. M. C..